Podejmując decyzję, że lecimy do Maroko, nie do końca byłam świadoma czego się mogę tak na prawdę spodziewać po tym miejscu. Wiedziałam, że będzie na swój sposób „egzotycznie”, ale mimo to i tak na miejscu zaskoczyło mnie wiele rzeczy. Po pierwsze pogoda. Rano przeważnie było mgliście, a koło godziny 10 dopiero wychodziło piękne słońce. Temperatury sięgały 45 stopni. Największą gorączkę i „brak tlenu” przeżyliśmy gdy pojechaliśmy do Marakeszu – oj co to był za piekarnik! Nie zapomnę tego chyba do końca życia. Mimo to, udało Nam się zwiedzić to wyjątkowe i zaczarowane miasto. Dlaczego zaczarowane? Sercem Marakeszu jest plac Dżemaa El-Fna. W ciągu dnia odbywa się tutaj targ, na którym możesz znaleźć chyba wszystko – od przypraw, owoców, biżuterii, tkanin i naturalnych kosmetyków po proszki do rzucania czarów. To właśnie tutaj znajdziecie zaklinaczy węży, czy małpki, które siadają na ramię. Stąd te określenie! 
Marokańskim przysmakiem jest tadżin, dlatego jako prawdziwy smakosz musiałam go spróbować. Tadżin to danie z duszonych warzyw oraz mięsa, zamknięte w glinianym naczyniu ze stożkową przykrywką. Smaczne, choć szczerze przyznam, że nie powaliło mnie z nóg. Zamówiliśmy go, w restauracji z przepięknym tarasem na dachu budynku. Przy placu Dżemaa El-Fna praktycznie, co druga restauracja ma taki taras na „dachu”. Wyjątkowy widok i niezwykłe dźwięki dobiegające z placu totalnie ujęły mnie za serce – czas na chwilę się zatrzymał.
Kolejnych wrażeń dostarczył nam spacer po labiryncie barwnych suków. Zarówno w Marakeszu, jak i Agadirze nie spędziliśmy w nich wiele czasu ze względu na nieustanne namawianie nas do kupna „czegokolwiek”. Nie ma się co oszukiwać – „biały człowiek” równa się opcja zarobku, dlatego musieliśmy dość sprawie przechodzić przez gwarne stragany. Jednak klimat jaki tam panował, był niezwykły! To było na prawdę niesamowite miejsce! Dziwne, a zarazem intrygujące.
Długo bym mogła opowiadać o Maroko, bo tak jak każde miejsce na ziemi, ma swoje plusy i minusy. Jednak dla mnie zdecydowanie było więcej tych lepszych rzeczy. To tutaj po raz pierwszy miałam kameleona na rękach! To tutaj jadłam najpyszniejsze melony i arbuzy na świecie! To tutaj spotkałam wielu sympatycznych ludzi! To tutaj spełniłam jedno ze swoich marzeń.
Mam nadzieje, że zdjęcia choć trochę oddadzą namiastkę tego miejsca.
